Kadastrale werkzones versus 3-delig codes

05.07.2016

Het zoneringsplan is het belangrijkste onderdeel van een technisch verslag: het dient alle essentiële informatie te bevatten over de gebruiksmogelijkheden van de uit te graven bodem, binnen én buiten de werf. Dit houdt o.a. in :

1. aanduiding van de projectzone, inclusief de uitgravingsvakken én ophogingszones (zowel verticaal als horizontaal)

2. afbakening van de verschillende deelpartijen volgens hun milieukwaliteit (3-delige code) binnen de uitgravingsvakken

3. indeling van de projectzone in kadastrale werkzone(s)

Verwarring

Soms blijkt er verwarring te bestaan tussen de afbakening van de 3-delige code enerzijds en de indeling van de kadastrale werkzone(s) anderzijds. Dat blijkt ook uit de praktijk: regelmatig geven aannemers aan dat de zoneringsplannen onvoldoende duidelijk zijn.

Daarom zetten we alles nog even op een rijtje.

  • De afbakening van de verschillende partijen en hun bijhorende 3-delige code geeft info over alle gebruiksmogelijkheden van de uit te graven bodem. Op basis van deze indeling moet de aannemer de selectieve uitgraving kunnen realiseren.
  • De kadastrale werkzones geven aan waar welke deelpartij opnieuw gebruikt kan worden - binnen de grenzen van het project zelf - eventueel met randvoorwaarden / beperkingen (bvb. 'de partij mag uitsluitende in de bovenste meter worden hergerbruikt')

De principes voor de bepaling van de gebruiksmogelijkheden (3-delige code) en de afbakening van de kadastrale werkzones zijn niet dezelfde. Toch worden deze op zoneringsplannen regelmatig gelijkgesteld. Dat leidt in de praktijk tot een aantal problemen.

Door de kadastrale werkzones louter te beperken tot de uitgravingszones, zonder rekening te houden met de eventuele ophogingen/aanvullingen, of door ze volledig samen te laten vallen met de indeling van de 3-delige codes worden vele potentiële hergebruiksmogelijkheden gemist.

Duidelijkheid

Deze informatie - de afbakening van de 3-delige codes én de indeling van de kadastrale werkzones - moet afzonderlijk worden weergegeven op het zoneringsplan.

De eenvoudigste en duidelijkste manier is om bij de aanduiding van een afgebakende partij (meestal een informatievakje) direct aan te geven in welke kadastrale werkzone(s) deze partij kan worden gebruikt. Eventuele beperkingen worden hierbij best aangegeven.

Op deze manier is de kans op misverstanden veel kleiner. De aannemer krijgt alle essentiële op 1 plan.

In bijlage vindt u een voorbeeld waarop deze werkwijze wordt geïllustreerd (we wijzen er op dat het om een principe-voorbeeld gaat).

Meer details: in aparte nieuwsitems zetten we de belangrijkste principes voor de afbakening van de 3-delige codes en de indeling van de kadastrale werkzone nog eens op een rijtje:

Nog vragen? Aarzel niet om ons te contacteren.